Κουλουράκια

..βουτηγμένα σε ζεστό καπουτσίνο βανήλια, ακούγοντας Tool και κοιτάζοντας έξω απ'το παράθυρο τα χρώματα ν'αλλάζουν καθώς ο ήλιος δύει.

Ντριιιιιιιιιιν το άτιμο το τηλέφωνο με κάνει να πεταχτώ απ'την καρέκλα μου. Τι σκατά θέλει πάλι η θεία τώρα? Α..ευχές.

Σηκώνομαι και πάω ν'ανάψω λίγο τον θερμοσίφωνα. Θέλω καυτό νεράκι. Και μετά γρήηηηγορα να ετοιμαστώ για την δουλειά. Έλεγα να ντυθώ σε total black, μόνο που το ντύσιμό μου σχολιάζεται απ'τα παιδιά..και στην συνέχεια απ'τους γονείς τους. Οπότε πρέπει να βάλω και κάτι σε πιο χαρούμενο χρωματάκι πάνω μου. Πφφφ.

Βαριέμαι. Είμαι μόνη στο σπίτι. Δεν έχω σε ποιόν να πετάξω κακιούλες. Έχω αγκαλιά το γκριζορόζ ποντίκι που αγόρασα χθες απ'τα ΙΚΕΑ. Το ονόμασα Σέλντον :P [μην νομίζει κανείς ότι το ποντίκι είναι αληθινό ε! :P:P:P]

Ανυπομονώ νά'ρθει η επόμενη Παρασκευή. Ίσως φέρει μια ευχάριστη αλλαγή στην καθημερινότητά μου.