Μ'αρέσει να κουράζομαι

...στη δουλειά και μετά να γυρίζω σπίτι, να βάζω μουσική, ν'ανοίγω το πισί και να κανονίζω βραδιά DDO. Κάτι τέτοιο έγινε και απόψε. Μόνο που ένα lvl6 quest [μικρό λέβελ αλλά μην ξεγελιέστε..] μας ΓΑΜΗΣΕ τόσο πολύ που φάγαμε εγώ και ο [άγνωστος]Χ πάνω από 2 ώρες για να το τελειώσουμε. Μα έλεος!! Πάνε τα φίλτρα μου, πάνε τα wands μου, πάνε και τα spell points μου μπουχουχουυυυυυυυυυυυυυυ.

Σσσσσς....μην το πείτε, ξέρω τι σκέφτεστε, το πόσο καμμένη μπορεί να είμαι. :-P μόνο οι dnd φανς θα καταλάβουν τον πόνο μουυυυυ.

Με τα πολλά πολλά, και αφού είχαμε πεθάνει από 2 φορές ο καθένας τελικά βγάλαμε το "καυτό" quest [καυτό λόγω ατέλειωτης λάβας εκεί μέσα...τσουρούφλισμα λέμε] και κανονίζαμε το αυριανό μας πρόγραμμα.

Αχ 25η Μαρτίου. Ευκαιρία για ατέλειωτο καθισιό απ'το πρωί ως το βράδυ.

Αχ έχει και μπακαλιάρο το μενού. Μιαμμμμμ.

Θα ήθελα για επιδόρπιο και κανα παγωτό σοκολάτα όμως. Οι πύραυλοι 4Χ4 μου έλειψαν. Σαν να πέρασε ένας αιώνας απ'το καλοκαίρι. ΠΑΓΩΤΟΜΑΝΙΑ ΣΟΥ'ΡΧΟΜΑΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ.

Καλά να περάσετε κι εσείς. Ελπίζω να έχει καλό καιρό να βολτάρουμε, να πάμε από σπίτι σε σπίτι ή από ... καφετέρια σε καφετέρια :P


p.s.: Τελικά θέλει πολύ ειδικούς διακριτικούς χειρισμούς όταν έχεις εφήβους στην τάξη. Τα βλέπω, ειδικά τ'αγόρια έχουν τρελαθεί απ'τις αλλαγές που τους συμβαίνουν. Πατατράκ. Λέω από μέσα μου ευτυχώς που έχω μικρή διαφορά ηλικίας απ'τους μαθητές μου και νιώθω ότι τους καταλαβαίνω απόλυτα. ΤΟ ΚΟΝΤΡΑΡΙΣΜΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΥΣΗ. Γιατί μετά ο μαθητής βγάζει καπνούς, εξοργίζεται, αντιδράει έντονα, τον πιάνει πείσμα και απ'την επόμενη φορά θα σε δει με άλλο μάτι...αντιδραστικό και γεμάτο αντίρρηση. Χαίρομαι που έχω βρει μέση λύση και κρατάω τα πράγματα σε ισορροπία. Ηρεμία θέλουν αυτά τα παιδιά, έναν ενθαρρυντικό λόγο, όχι συνεχή κριτική, αύξηση της αυτοπεποίθησής τους και φυσικά.....να ΜΗΝ νιώσουν ότι τα υποτιμάς και ότι δεν τα βλέπεις σαν "μεγάλους".