Είναι κάποιες μουσικές συνθέσεις που με ταξιδεύουν...είτε έχω ανοιχτά είτε κλειστά τα μάτια μου. Σίγουρα για μένα η μουσική του Clint Mansell το καταφέρνει αυτό και με το παραπάνω!
Όλοι ξέρουν το πασίγνωστο soundtrack του Requiem for a Dream, την έντασή του, αυτή την δύναμη και οργή και θλίψη όλα ταυτόχρονα.
Αλλά εμένα με τρελαίνει ακόμα περισσότερο το soundtrack του The Fountain. Εδώ συναντάμε ένα διαφορετικό ύφος στις συνθέσεις του Mansell. Σαν να μου βγάζει κάτι το πιο ώριμο μαζί με μια νοσταλγία και μπόλικο συναίσθημα. Δεν έχει αυτή την ένταση του Requiem for a Dream, έχει όμως κάτι άλλο που μου φέρνει αναμνήσεις και ανατριχίλες.
Το "Together We Will Live Forever" το έχω συσχετίσει με ένα άτομο που θα μου μείνει αξέχαστο σε όλη μου την ζωή. Γιατί αυτό το άτομο είναι σαν μέντοράς μου. Μου έμαθε για τον Clint Mansell, για την Post-Rock σκηνή, για ποιητές βουτηγμένους σε καταχρήσεις που ξέρουν να παρουσιάζουν την ζωή με τον πιο ωμό και ταυτόχρονα πιο όμορφο τρόπο, για μια κοπέλα που παίζει άρπα αλλά η φωνή της είναι εκνευριστικότατη [και τόσο εθιστική τελικά...], για ανθρώπους που κάνουν τα όνειρά τους πραγματικότητα...
Ω ναι, φυσικά έχω ακόμα εκείνο το cd σου A. , αυτό που έχει το ποίημά σου για εξώφυλλο και είχε μέσα για bonus track το "Together We Will Live Forever". Και κόντεψα να τσακωθώ πολύ άσχημα με την μάνα μου όταν εκείνη το έριξε κατά λάθος κάτω. Ευτυχώς δεν έσπασε.
Χαίρομαι που σε γνώρισα :)
Και χαίρομαι πολύ που αυτή την στιγμή απολαμβάνω την μουσική του Mansell και θυμάμαι φίλε μου τα παλιά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου