ΚΑΛΗΜΕΡΑ

:D ναι, είμαι πολύ χαρούμενη. Εκεί που νόμιζα ότι όλα θα παν καλά τελικά τπτ, μαλακίες πάλι. Σαν να ξαναβουτάω στις κρέπες δλδ. @@! :D και παίζει νά'μαι και η πιο ξενέρωτη γκόμενα στον πλανήτη. Γιέααααα! Και η πιο τρομακτική. Και έχω καρφιτσωμένο ένα χαμόγελο στο πρόσωπό μου :D για να μην καταλάβουν τα παιδιά στο φροντιστήριο τι με απασχολεί, για να μην καταλάβει η μάνα μου το τι γίνεται στην καρδιά μου και στο μυαλό μου, για να μην καταλάβει κανείς ότι μάλλον ξαναβουλιάζω. Και χαμογελάω. Μέχρι να πιαστούν τα σαγώνια μου. Και χαμογελάω. Χωρίς νόημα, έτσι, σαν μια μάσκα μόνιμη. :D Ω ναι. Και είναι κι άλλοι άνθρωποι στον κοντινό μου κύκλο το ίδιο χαρούμενοι με μένα. Και χαμογελάμε όλοι μαζί. Και το θέατρο συνεχίζεται.

ps: μισό μήνα κράτησε λοιπόν η περίοδος της αισιοδοξίας μου. Μια χαρά.

Το ξαναθυμήθηκα

Σάββατο, 6 το πρωί, όλοι μαζί στο σπίτι του Ροδάκινου, ο Vag βάζει στο λάπτοπ το παρακάτω τραγούδι και μου θύμισε για άλλη μια φορά το κοντινό παρελθόν μου και διάφορες άλλες αναμνήσεις. Πανέμορφο τραγούδι...

Στίχοι: Υπόγεια Ρεύματα
Μουσική: Υπόγεια Ρεύματα



Σαν έρημα καράβια
και σαν ξωκλήσι στην κορφή
σαν γερακιού πορεία
και σαν ξεκούρδιστη χορδή

Ο χώρος δεδομένος
κι εσύ απ’ έξω μια ζωή
ο χρόνος τελειωμένος
πάντα κοντά ποτέ μαζί

Σαν τρίξιμο μεσημεριού
σαν όνειρο κρυμμένο
όπως ανάσα βραδινή
σαν τελευταίο τρένο

Ξερολιθιά και βράχος
άνθρωπος και θεός μαζί
ορίζοντας που σβήνει
στιγμή που δε θα ξαναρθεί

Γραμμές πάντα καμπύλες
ευθείες μόνο στο χαρτί
παράλληλες ευθείες
που τις ενώνει μια σιωπή

Τζι τζι τζι τζι τζι...

Χθες το απόγευμα νωρίς κατά τις 4 περπατούσα στον δρόμο, δίπλα σ'ένα παρκάκι.
Το περίεργο της υπόθεσης είναι ότι ακούσα+είδα τζιτζίκια.

Wtf?! Ακόμα στο καλοκαίρι είμαστε? Τέλος Οκτώβρη και τα τζιτζίκια λαλούσαν σαν νά'ταν 15Αύγουστος.

Το κλίμα έχει γαμηθεί και μαζί του και τα έντομα και τα λοιπά ζωντανά.
Αν τ'ακούσω και σήμερα, θα λαλήσω κι εγώ μαζί τους.

:-P

Paradise Lost@Gagarin 205

\m/

Ενέργεια μέχρι το τέλος οι Άγγλοι. Έπαιξαν όλα τα αγαπημένα κομμάτια από πολύ παλιά μέχρι και τον τελευταίο τους δίσκο φυσικά.
Μου άρεσε πολύ η στιγμή του "Erased" που το κοινό έκανε και την 2η φωνή, όπως και στο "Faith Divides Us-Death Unites Us".

Ένα επιπλέον ευχαριστώ στον Greg Mackintosh που ήταν απίστευτος, έπαιξε ωραία solos, πολύ κοινωνικός και απόλυτα ευγενής.

Το μόνο παράπονό μου είναι ότι παραγέμισε το Gagarin και ορισμένες στιγμές έπαιρνες δύσκολα ανάσα.

Βελτίωση

Σήμερα όλη μέρα ήμουν με ένα χαμόγελο σχεδόν ως τ'αυτάκια μου.

:D

Αφήνω πίσω τα παλιά. Νομίζω επιτέλους μπορώ ν'αρχίσω να βλέπω τη ζωή με άλλο μάτι. Κακώς άφηνα τα λόγια ενός μόνο ανθρώπου να με επηρεάσουν τόσο πολύ. Οκ, έριξα το απαραίτητο βρισίδι και κάμποσα δάκρυα but now it's time to move on.

Ανοίγω τα μάτια μου και βλέπω πόσα πράγματα δεν εκτίμησα τους τελευταίους μήνες που ήμουν στην κοσμάρα μου και σε μια κατάθλιψη που μου κατάτρωγε την ψυχή. Ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όσους ήταν εκεί για μένα και κάναμε τόσες και τόσες συζητήσεις προσπαθώντας να βγάλουμε άκρη.

Δεν υπάρχει καλύτερο πράγμα στον κόσμο απ'την φιλία.

Τελευταία αγορά CD

Αυτό εδώ φυσικά:

Αρχικά πήγαινα για την πιο απλή έκδοση αλλά όταν είδα την κομπλέ-διπλό cd-σούπερ booklet έκδοση καταχάρηκα.

Μιλάω για τον τελευταίο δίσκο των Paradise Lost, "Faith Divides Us - Death Unites Us"...how true indeed...

Ακούγοντάς τον και διαβάζοντας τους στίχους νόμιζα ότι μεταφέρθηκα στον σκοτεινό κόσμο του William Blake. Βασικά θέματα είναι ο θάνατος, η ματαιότητα, ο πόνος, η παρακμή του κόσμου. Πολύ καλή δουλειά έγινε σ'αυτόν τον δίσκο. Και οι εικόνες απόλυτα ταιριαστές φυσικά [π.χ. το έργο "Four Horsemen" του Albrecht Durer]. Και 2 vintage gothic φωτογραφίες του ίδιου του συγκροτήματος, το κερασάκι στην τούρτα.

Προς το παρόν τα τραγούδια που έχω ξεχωρίσει είναι τα: I Remain, Faith Divides Us - Death Unites Us και Last Regret. Αλλά όσο περνάει ο καιρός τα αγαπώ όλα.

Το 2ο cd είναι σκέτη καύλα. Σε συνεργασία με την Prague Philharmonic Orchestra ακούμε σούπερ έπικ διασκευές των κομματιών Faith Divides Us - Death Unites Us και του Last Regret.

Υπόκλιση.

10/10

Εκλογές με άρωμα χωριού

Τελικά όμορφα πέρασα το weekend στην Αρκαδία.
Βροχές, ομίχλες, κρύα, τζάκι, μπριζόλες, μπυρίτσες με τρελοξαδέλφια, τσαχπίνα βαπτιστήρα, περίεργη γιαγιά, γνωστές φυσιογνωμίες, σταυρόλεξα, Amiga, καφές στην πλατεία του χωριού, ψωμί στα ξύλα.

Πήγα μεσημέρι παρέα με μια πρώτη μου ξαδέλφη και την βαπτιστήρα μου να ψηφίσουμε. Η μικρή ήθελε να μπει κι εκείνη μαζί μας στο παραβάν και της κάναμε την χάρη. Πρώτα μπήκε μαζί με την ξαδέλφη μου και μετά με μένα. Της έδινα να πετάει ψηφοδέλτια στον κάδο κι εκείνη φώναζε "Ανταγσία Ανταγσία". Ρεζίλι γίναμε δλδ αλλά πλάκα είχε. Μετά όταν βγήκαμε απ'το παραβάν ήθελε να ρίξει εκείνη τον φάκελο στην κάλπη αλλά δν μπορούσα να την σηκώσω μιας που έχει βαρύνει πια+έτσι κι αλλιώς η κάλπη ήταν αρκετά ψηλά [πάνω σε τραπέζι].

Να σημειώσω παρακάτω τα περίεργα στους Συνδυασμούς Εκλογικής Περιφέρειας Νομού Αρκαδίας και όχι μόνο :-P

1) Στους Οικολόγους του Βεργή ο υποψήφιος Αρκαδίας λεγόταν Πούλος. ΟΧΙ ΣΤΟ ΕΠΩΝΥΜΟ. Όταν ήταν μικρός η μάνα του φώναζε "Έλα δω Πουλάκι μου" ;;!
2) Στο ψηφοδέλτιο του ΛΑ.Ο.Σ., ο Καρατζαφέρης μας χαμογελάει πονηρά και μας κοιτάζει λάγνα.
3) Στο ψηφοδέλτιο της Δημοκρατικής Αναγέννησης, ο Παπαθεμελής επέλεξε να βάλει και την φάτσα του για να μην τον ξεχάσουμε. Τρομακτικότατον. [στην τιβί πάντως η φάτσα του μοιάζει με παραπονεμένο κουτάβι. Χάλια.]
4) Σας παραθέτω ακριβώς τι γράφουν 2 αριστερά ψηφοδέλτια:
Μ-Λ ΚΚΕ ΜΑΡΞΙΣΤΙΚΟ - ΛΕΝΙΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΟΣ
και το άλλο
ΚΚΕ (μ-λ) Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας (μαρξιστικό - λενινιστικό)

Πείτε μου βρε παιδιά ποιά διαφορά έχουν τούτα τα δύο! Και μην μου πείτε για τα κεφαλαία-μικρά γράμματα :-P
5) Άλλη μια πανέμορφη παράταξη: ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΥΝΕΧΙΣΤΩΝ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ. Με σήμα το καραβάκι.
6) Και στο ψηφοδέλτιο Ένωσης Κεντρώων έβαλαν την φάτσα του αρχηγού τους. Ένας μεσόκοπος με γυαλιά και άγριο βλέμμα και στο πλάι του η εικόνα ενός τούνελ με λεζάντα "Η έξοδος απ'το σκοτεινό τούνελ". Σίγουρα αυτός κάποια σχέση με Νικολούλη την έχει.
7) Τελευταίο διαμαντάκι της συλλογής μου με τα ψηφοδέλτια: Παράταξη με όνομα Λαϊκός Σύνδεσμος Χρυσή Αυγή. Πλάκα μας κάνουν;;;;; Και ο υποψήφιος Αρκαδίας ένας και μοναδικός, και συγκεκριμένα ένας γιατρός χειρούργος. Καλύτερα να μην σχολιάσω...

ps: Ψήφισα έναν άνθρωπο που τον ξέρω και το αξίζει να γίνει βουλευτής [ναι ναι, υπάρχουν και κάποιοι που το αξίζουν]. Με όποιο κόμμα και νά'βαζε δλδ θα τον ψήφιζα. Αν ψήφιζα όμως στην Αθήνα τότε θα έριχνα κλασσικά, άκυρο με το λογότυπο των T()()L.

Insomnia

Και ναι, μετά από καιρό είμαι ξύπνια 5:10 το πρωί. Μετά από μια ενδιαφέρουσα και διασκεδαστική συζήτηση στο μσν με τον "μέντορά μου". Έχοντας δει κάμποσα music videos στο youtube βγαλμένα απ'τα 90's λέω να πάω προς το κρεβάτι μου σιγά σιγά...

Αύριο πρέπει να σηκωθώ να μαζέψω κανα ρούχο γιατί φεύγω για χωριό [εκλογές γαρ :P].

Και θέλω να πεταχτώ και κέντρο, να πάρω το τελευταίο σιντάκι των Paradise Lost. Κάποιο ψαράκι μού'πε ότι κάνει μόνο 13 euros! Όου γιέα!

Άντε και καλή ψ(ό)φο όλοι σας!