Ε τώρα δεν μού'ρχεται τίτλος. Ώχουυυυυ

Ρε σεις, αλήθεια, δεν μέθυσα προχθές. Απλά πήγαιναν όλα πιο αργάααα. Και θυμάμαι ότι οι 2 παρευρισκόμενοι γελούσαν πολύ. Μάλλον τους διασκέδαζα. Δεν ξαναπίνω μεγάλη μπύρα στο James Joyce, απορώ πώς την πάτησα έτσι.

Τέεεελος πάντων, το θέμα είναι ότι στο εξής απολαμβάνω τις διακοπές γιατί η φετινή χρονιά ήταν κάπως κουραστική και έχω ανάγκη να ξαναγεμίσω μπαταρίες. Μην σας πω να τις πετάξω τελείως και να πάρω άλλες.

Είναι ωραία η Αθήνα το καλοκαίρι, αν εξαιρέσουμε τις φετινές εντάσεις, τις απεργίες των ΔΕΗτζίδων που γαμώτο πλέον δεν θα παίρνουν 3000euros μισθό μερικοί, μερικές απεργίες στα ΜΜΜ, τις σκηνές στο Σύνταγμα και τα σπασμένα μάρμαρα εδώ κι εκεί. Κατά τ'άλλα όποιος είναι ακόμα εδώ μπορεί να απολαύσει την πόλη κι ας μην έχει λεφτά στην τσέπη. Εξάλλου σε περιόδους κρίσης αναγκαστικά μαθαίνουμε να επιβιώνουμε και να περνάμε καλά και με λιγότερα χρήματα, δεν είναι κακό. Υπάρχουν στην πόλη μας τόσα ωραία πάρκα και τόσα μέρη με θέα όλης της Αθήνας. Πάρτε έναν χυμό/μπύρα/νερό/φραπέ στο χέρι απ'το ψυγείο σας, πάρτε και καναν φίλο και πηγαίνετε βόλτα. Και μια χαρά θα περάσετε και χωρίς λεφτά να σας έχουν φύγει χωρίς λόγο.

Βέβαια τα παραπάνω φαντάζομαι είναι δύσκολο να εφαρμοστούν από άτομα που έχουν συνηθίσει να σκάνει 200ευρα και βάλε ανα βραδιά σε μπουζουκοκαταστάσεις και κλαμπισμούς. Καθένας με τον τρόπο και τα γούστα του.


Ααααχ τί ωραία που είναι η γειτονιά το καλοκαίρι, όταν όλα τα σκασμένα κωλόπαιδα την έχουν κάνει με παππουδογιαγιάδες για μπανιαρίσματα στην θάλασσα κι εγώ έχω γλιτώσει απ'τις στριγκλιές και το χτύπημα της μπάλας μπάσκετ στον δεξιό τοίχο του σπιτιού μου. Παράδεισος λέμε. Με ένα παγωτό στο χέρι και λίγο αεράκι ν'ανεμίζει το μαλλί φαντάζεσαι ότι είσαι στις Μπαχάμες κι ας έχεις θέα την Πάρνηθα απ'τη μία και τον Υμηττό απ'την άλλη :p Μπιούτιφουλ μάι φρέντς. Ελάτε να φτιάξουμε και κανα κοκτέιλ στην βεράντα.

Την Τρίτη όμως φεύγω κι εγώ για καμια βδομάδα γιατί μ'έπιασε όρεξη για μεσσηνιακά μπάνια στις αμμουδιές. Μετά όμως πίσω στην πόλη για συνέχεια της χαλάρωσης εδώ. 15Αύγουστο λέω να ρήξω μαύρη πέτρα στο χωριό και να μείνω πάλι εδώ, έτσι για αλλαγή. Το σπίτι θά'ναι δικό μου, ο Χρήστος θά'ναι εδώ, απλά τα πράγματα.


Άσχετο, βρήκα μια μπλουζα ραντάκι με 2 δράκους που μπλέκονται μεταξύ τους. Μου θύμισε DnD οπότε την πήρα. Επίσης, πήρα τις προάλλες και ένα τριπλό πακετάκι Need for Speed που πουλάνε στο πλαίσιο για νά'χω να καώ στην διάρκεια των διακοπών. Ω ναι, κυκλοφορούν πράγματα σε πολύ καλές τιμές εκεί έξω ;) Άντε πλησιάζουν και οι εκπτώσεις.

Και άλλο ένα random post έφτασε στο τέλος του.
Καλό απόγευμα και καλά να περνάτε! Μην σας παίρνει από κάτω η όλη κατάσταση. Ας το παλέψουμε.

Keep rocking \m/

Σε ποιές παραλίες θα βρίσκεται από αύριο το Εργαλείο?

Χρυσή Ακτή ή Μάτι [η ατελείωτη αμμουδιά]



Βρωμονέρι [και όχι, δεν είναι βρώμικα τα νερά :P Το όνομα είναι από παλιά, τότε που υπήρχαν ιαματικές πηγές στην περιοχή...οπότε είχε και την σχετική μυρωδιά but not anymore.]



Μπάρλα [2 pics που έβγαλα πρόπερσι. Μαλακά βράχια έξω και άμμος μέσα.]





Έτσι λοιπόν, φεύγω αύριο απόγευμα και πάω Μεσσηνία για 5-6 μέρες με τον Χ. Μετά επιστροφή Αθήνα αλλά Αύγουστο θα ξαναπάω και με φίλες να συνεχίσουμε τα μπάνια μας. ^_^

Φιλιά σε όλους και όλες και ελπίζω κι εσείς να κάνετε καμιά δροσιστική απόδραση εκτός πόλης!

Take care!

:D happy

YAY! Μπορώ να δηλώσω ότι είμαι χαρούμενη/ευτυχισμένη. Ούτε η π*τάνα η οικονομική κρίση δεν μπορεί να με ρίξει στην μιζέρια. Απολαμβάνω τις διακοπές εδώ και κάτι βδομάδες + επίσης συνόδευσα τα παιδάκια μου να δώσουν πτυχίο. Τέλος οι υποχρεώσεις μου λοιπόν προς το παρόν. Άσχετο! Τελικά το γυμναστήριο είναι τέλειο hobby! Ήδη νιώθω ότι έχω δυναμώσει αρκετά.


Και όσον αφορά το θέμα ΔΙΑΚΟΠΕΣ...
Ξέρω ότι δεν μου φτάνουν τα λεφτά να πάω διακοπές σε νησί με τρελοπαρέα αλλά θα βολευτώ με ό,τι έχω. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. After all, τα εξοχικά υπάρχουν και για να σώζουν την τσέπη μας [+ την τσέπη των φίλων μας άμα λάχει].

Οπότε το menu γι'αυτό το καλοκαίρι λογικά θα έχει Μεσσηνία, Αρκαδία και...Σκύρο [άμα πάω μαζί με τους γονείς γιατί αλλιώς no money no party].
Ανυπομονώ να έρθει ο Ιούλιος για να περάσω επιτέλους αρκετές prive στιγμές με τον Χ. στο εξοχικό της γιαγιάς [νά'ναι καλά, την λατρεύωωωω την γιαγιούλα μου!]. Και γελάω από τώρα φέρνοντας στο μυαλό μου τα βλέμματα και τα κουτσομπολιά των γειτόνων εκεί πέρα. ΙΙΙΙΙΙΙ ΤΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΜΕ ΑΓΟΡΙ! ΑΠΑΠΑΠΑ ΠΡΑΜΑΤΑ ΤΟΥ ΣΑΤΑΝΑ! Μωρέ εμείς νά'μαστε καλά και ας κράζουν από πίσω όσο θέλουν.

Αυτά έχει η ζωή στις πιο μικρές πόλεις και στα χωριά...το κουτσομπολιό αυξάνεται επικίνδυνα...Ευτυχώς δεν χρειάζεται να ζω κάτι τέτοιο όλο τον χρόνο, αλλά μόνο στις διακοπές :-P

Btw, η κωλοφαρδία μου αυτό τον καιρό δεν έχει όριο.
Πλέον έχω το παρακάτω κινητό το οποίο ΔΕΝ αγόρασα. Χεχεχεχ.
Το λάτρεψα αμέσως για τους προεγκατεστημένους χάρτες του που συνοδεύονται από χίλιες δυο πληροφορίες [από κοντινότερα ATM μηχανήματα μέχρι κοντινότερα ξενοδοχεία]. Έχει κι αυτό το μπρονζέ χρωματάκι που δεν είχα ποτέ σε κινητό + επίσης διαθέτει 2 games λατρεία [Brain Champion-με δοκιμασίες σε στυλ IQ test αλλά και το κλασσικό Bounce].
Εννοείται σας το προτείνω!

Άδειασμα

Το άδειασμα της βαλίτσας μετά την επιστροφή είναι ό,τι χειρότερο.
Βαριέμαι ελεεινά και την έχω αφήσει εδώ δίπλα 2 μέρες...γιατί ξέρω ότι με το που θα την ανοίξω θα περάσω 2 ώρες τακτοποιώντας από δω κι από κει. Και το αναβάλλω όπως βλέπετε :-P

Το να φτιάχνω βαλίτσα μ'αρέσει, γουστάρω και το κάνω με χαρά γιατί ξέρω ότι θ'ακολουθήσει ταξιδάκι. Τώρα όμως? Οι μέρες πέρασαν και σχεδόν τέλος και αυτές οι διακοπές. Όμως το καλοκαίρι μοιάζει να πλησιάζει επικίνδυνα. Οι μέρες φεύγουν τόοοοσο γρήγορα.

Φταίει και ο καιρός που έχει ζεστάνει ε! Υπάρχει μια διάθεση για άραγμα στον ήλιο μαζί με τις γάτες [ή μαζί με το άλλο σας μισό, whatever]. Ο κόσμος βολτάρει όλο και περισσότερο, τα παγωτά αρχίζουν να μπαίνουν στο εβδομαδιαίο μας μενού, οι καφετέριες δίπλα στην θάλασσα μας τραβάνε σαν μαγνήτες...και πού μυαλό για δουλειά? Σίγουρα από βδομάδα θα βρω και τους μαθητές μου ξεσηκωμένους. Αλλά εγώ θα πρέπει βέβαια να σοβαρευτώ και να τους μαζέψω :P

Αααααχ συναυλίες, σεξ και βόλτες με τα πόδια θέλω. Ζητάω πολλά?


Καλοκαιράκι σε περιμένω :D

Μπρρρρρρρρρρ

Κρυώνω και μ'αρέσει.

Ξέρω ότι στο χωριό θα φάω αρκετό κρύο τα Χριστούγεννα. Ο πατέρας μου θέλει να κάνει μετά από χρόνια την γιορτή του στο χωριό κι εγώ θα ακολουθήσω μιας που δεν έχω και τίποτα καλύτερο να κάνω+επειδή στο χωριό ηρεμώ.

Θέλω να βρω και χιόνι, θέλω να το νιώσω να μου παγώνει τις άκρες των δαχτύλων μου και μετά να τρέχω μπροστά στο τζάκι για να τα ζεστάνω.

Θέλω να μυρίσω το ψωμί στον φούρνο με τα ξύλα και να δοκιμάσω το σπιτικό γιαούρτι απ'τα προβατάκια των θείων.

Είμαι παιδί της πόλης, όμως και η Αρκαδία είναι πειρασμός τέτοια εποχή.

Επιστροφή απ'το νησί

Γύρισα σήμερα, με 7-8 μποφοράκια, έτσι να γουστάρουμε \m/ [ναι, λατρεύω το ταξίδι με το καράβι ειδικά όταν κουνάει.]
Είχα να πάω Σκύρο 8 χρόνια και φυσικά αυτές οι 5 μέρες που πέρασα στο νησί δεν ήταν αρκετές :-/ κι ας ήταν τέλειες.

Μόλις πάτησα το πόδι μου στο νησί ένιωσα άλλος άνθρωπος, σαν να έφυγε [σχεδόν] όλος ο θυμός που ένιωθα τον τελευταίο μήνα, σαν να βρήκα την Ιθάκη μου, σαν να καθάρισε ο αέρας το μυαλό μου, σαν να άλλαξε η διάθεσή μου επειδή άλλαξα παραστάσεις και ταξίδεψα νοσταλγικά στα παιδικά μου χρόνια.

Αυτό το λευκό των σπιτιών [και το γκριζομπλέ "φριδάτσι" στην βάση του λευκού] και τα πανέμορφα καλντερίμια με έκαναν να νιώσω πιο αισιόδοξη. Έτσι πήρα την μηχανή και έβγαλα κάμποσες φωτογραφίες ενώ περιπλανιώμουν στην Μεγάλη Στράτα, στις καμάρες, ανάμεσα στα λευκά σπιτάκια, στον Μπρουκ, κάτω απ'το Κάστρο, στα Μαγαζιά, στην Καλαμίτσα και φυσικά στον "Αχιλλέα".

Αλλά δεν είναι μόνο τα ωραία τοπία που μου φτιάξαν το κέφι. Χάρηκα και συγκινήθηκα απίστευτα όταν συνάντησα θείους, θείες, ξαδέλφια κλπ. μετά από τόσα χρόνια. Όλοι τους τόσο φιλόξενοι και αμέσως να σε φιλέψουν. Και όλοι να δακρύζουμε στην θύμηση του παππού μου του Νίκου, που πέθανε πολύ πριν φτάσει στην κλασσική ηλικία που λες έναν άνθρωπο παππού. Δεν άντεξα, και μ'έπιασαν οι ευαισθησίες μου ακούγοντας ιστορίες για τον παππού μου που δεν τον χόρτασα ούτε εγώ ούτε τα παιδιά του.

Αλλά μετά τις συγκινήσεις ήρθαν και οι αστείες στιγμές και τα πειράγματα και οι βόλτες.

Έκανα τις βουτιές μου στα Μαγαζιά και στην Καλαμίτσα, μαύρισα λιγάκι αλλά και κοκκίνησα, κλασσικά, παρά το γεγονός ότι έβαζα συχνά αντιηλιακό :-P

Να σημειώσω ότι η παραλία στα Μαγαζιά γαμάει, και λόγω της τέλειας άμμου αλλά και λόγω του ωραίου κόσμου. Χιχι...άρχισαν να μαζεύονται οι τουρίστες, Γερμανοί στην πλειοψηφία τους. Ομολογώ ότι είχα ωραία θέα, αλλά εμένα μου άρεσαν περισσότερο οι ντόπιοι. Και όχι, δεν φλέρταρα κλπ κλπ..είχα άλλα πράματα στο μυαλό μου :-P.

Στην περιοχή Ράφτη στην Καλαμίτσα πέρασα δυο υπέροχα μεσημέρια με μπόοοοολικο φαΐ! Το μενού περιλάμβανε και μεγάλα μπολ με το αγαπημένο μου ξινοτύρι. Οκ, όσοι δεν τό'χετε δοκιμάσει δεν ξέρετε φυσικά τι χάσατε. Και άπλωνα το ξινοτύρι σε ψωμί ζεστό που είχε μόλις βγει απ'τον φούρνο με τα ξύλα. Ποοοο....δεν ήθελα τίποτα άλλο! Το τραπέζι είχε και σκυριανή φάβα, χόρτα, ψάρια φρέσκα, μακαρονάδα με θαλασσινά, κατσικάκι ντόπιο, μουσακά, σαλάτες κλπ. Νά'σαι καλά βρε θεία! Που ενώ τρώγαμε μπροστά μας είχαμε την θέα της θάλασσας της Καλαμίτσας και την δροσιά κάτω απ'την κληματαριά.

Μετά το απολαυστικό μεσημεριανό γεύμα πήγαμε στο λιμάνι της Λιναριάς και επιβιβαστήκαμε στον "Αχιλλέα" για να μας πάει στην Κύμη. Από εκεί πήραμε το ΚΤΕΛ για Αθήνα και ρωτούσα συνεχώς την μάνα μου αν είχε καμιά ένεση μορφίνης να μου κάνει. Η αιτία απλή: σε όλη την διάρκεια της διαδρομής ως την Αθήνα ακούγαμε Νταλκά FM["Μόνο λαϊκά"] και όταν χάθηκε το σήμα ο οδηγός έβαλε Derti FM. Ελπίζω να κατανοήσατε την τραγική κατάσταση [η οποία είχε επαναληφθεί και όταν ταξίδευα από Αθήνα για Κύμη].

Νοσταλγώ τους περίπατους στα στενάκια της Χώρας γαμώτο μου! Θέλω να πάω και να μείνω για πάντα εκείιιιιιιι!!!

Αχ Σκύρο μου...

ps.: for more pics click here