Και η κουτσή Μαρία...

Πάντα είχα/έχω την εξής απορία...
...γιατί έγιναν μόδα τα παρακάτω αντικείμενα; Γιατί τόσο χάλια γούστο βρε παιδιά; Δεν τα έχετε σιχαθεί κι εσείς τώρα πια που τά'χουν πάρει όλοι και μάλιστα από παντού;!;!;!

1)
Χρησιμότητα μηδέν.

2)
Σίγουρα έχετε δει κάτι παρόμοια που τα πουλάνε παντού οι μαύροι ή τα δίνουν τσαμπέ τα περιοδικά.

3)
Αχ με το κιλό τις φάγαμε κι αυτές τις μουφομπέρμπερι τσαντούλες.

4)
Να και τα γυαλιά που μπορούν να τους κάνουν όλους άσχημους. Χρειάζεται ένα τόσο γαμάτο γεροντίστικο ντιζάιν για να το πετύχουμε αυτό.

5)
Τα επίσημα γυαλιά της κουτσής Μαρίας που όνειρό της ήταν να μοιάζει σαν να παίζει στην ταινία Top Gun.

6)
Oh please no more!!!

7)
Για πολλές είναι η πρώτη μαϊμού αγάπη και παντοτινή.

8)
Αυτά εδώ τα προσθέτω απλά γιατί είναι άσχημα κλοουνοπάπουτσα που μπορεί να φορεθούν από στυλιστικά ψαγμένες πάνκισες [λέμε τώρα :P]

Μπήκαμε στο πρόγραμμα

...σιγά σιγά.
Από Δευτέρα ξεκινώ επισήμως μαθήματα στο νέο μου φροντιστήριο. Αν θυμάμαι καλά, αρχίζω με τζιουνιοράκια. Άντε να δούμε πώς θα πάει η φετινή χρονιά! + 2-3 ιδιαίτερα θά'χω σίγουρα. Οπότε θά'χω ευκαιρία να βάλω κανα ευρώ στην άκρη.

Δυστυχώς με όλο το τρέξιμο για βιβλία, μελέτη/προετοιμασία μαθημάτων, δημιουργία extra εκπαιδευτικού υλικού, γυμναστήριο, λίγος χρόνος για να βλέπω τον Χ. και τους φίλους μου δεν ξέρω τι χρόνος θα μου απομένει για το blog μου και το βολτάρισμα στα δικά σας blogs. Ελπίζω να μην παρεξηγείτε ε!! Άμα προλαβαίνω θα σας επισκέπτομαι.



ps.1: Μετράω τις μέρες αντίστροφα για την συναυλία των Shadow Gallery τον Οκτώβρη. Για πείτε ποιοί άλλοι θα πάτε.

ps.2: Χρήσιμο site για καθηγητές της Αγγλικής Γλώσσας που θέλουν να έχουν extra υλικό για το μάθημά τους http://www.eslprintables.com/ Η νοοτροπία όμως εδώ πέρα είναι να κάνετε κι εσείς share ασκήσεις που έχετε φτιάξει οι ίδιοι. Έτσι θα σας επιτρέπεται με την σειρά σας να κάνετε download υλικό άλλων χρηστών. [δωρεάν είναι όλα]

ps.3: Μου έχουν αποκλείσει τον λογαριασμό μου στο msn εδώ και μέρες και γι'αυτό με έχετε χάσει από κει πέρα. FUCK FUCK FUCK!! Ούτε τα mail μου δεν μπορώ να δω.

Για χάρη σου ρε ΤΟΣΟ ΔΑ!

Αφού το ζήτησες ΤΟΣΟ ΜΑ ΤΟΣΟ ΕΥΓΕΝΙΚΑ, θα παίξω κι εγώ το παιχνιδάκι Χ-)

10 πράγματα που αγαπώ:

1. Αγαπώ το τραγούδι.
2. Αγαπώ πατερούλη και μανούλα.
3. Αγαπώ το μεταμεσονύκτιο περπάτημα.
4. Αγαπώ τις γάτες.
5. Αγαπώ τους κοντινούς μου φίλους.
6. Αγαπώ τους Tool.
7. Αγαπώ τα παιχνίδια.
8. Αγαπώ το εξοχικό μου.
9. Αγαπώ την μυρωδιά της μπριζόλας.
10. Αγαπώ ένα φανταράκι...



Όποιος θέλει και δεν βαριέται ας το κάνει :)

Νορβηγοκατάσταση

Norwegian facts:

1) Πληθυσμός: 4.858.199 κάτοικοι. Αυτά είναι \m/
2) Όριο ζωής: υπολογίζεται σε 83 χρόνια μέσο όρο για μας τις γυναίκες και 78 χρόνια για τους άντρες. [Στην Ιαπωνία είναι 86 για τις γυναίκες, οπότε και η Νορβηγία δεν έχει πολύ να ζηλέψει]
3) Πιο δημοφιλή ονόματα για αγοράκια: Lucas [may the force be with you :P] Και για κοριτσάκια: Emma [δάκρυα και ιδρώτας].
4) Έχουν παντού ίντερνετ με οπτικές ίνες [κάτι που εμείς θα συνεχίσουμε πιθανότατα να βλέπουμε μόνο στα βιβλία...]
5) Μακρύτερο ποτάμι: Λέγεται Glomma και έχει μήκος 600 χλμ.
6) Οι Νορβηγοί έχουν απ'τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα του πλανήτη.
7) Έχουν επενδύσεις σε πετρέλαια, αλιεία κλπ και έχουν φροντίσει ώστε τα ταμεία να έχουν και λεφτά στην άκρη [ακούγεται σαν ανέκδοτο/επιστημονική φαντασία για μας εδώ].
8) Μερικά διάσημα συγκροτήματα: Dødheimsgard, Röyksopp, Burzum, Immortal, Emperor, Darkthrone, Dimmu Borgir, Satyricon, Gorgoroth, Ulver κλπ. Μαυρίλα λοιπόν που δικαιολογείται ίσως απ'τον καιρό..

Γιατί σας τα λέω όλα αυτά;
Επειδή η ιδέα να μεταναστεύσω απ'την επόμενη σχολική χρονιά στην Νορβηγία φαντάζει όλο και πιο δελεαστική. Μακάρι να μπορώ και νωρίτερα δηλαδή. Πρέπει να κάνω και κανα τηλεφώνημα στην πρεσβεία τους να δω τι παίζει με την εύρεση εργασίας και κατοικίας.
Σοβαρολογώ ότι θέλω να πάω.
Το ψιλοανέφερα στη μάνα μου και κόντεψε να φρικάρει τελείως :P
Αλλά έτσι είναι αυτά...άμα θέλω να δοκιμάσω την τύχη μου κάπου αλλού δεν γίνεται να με κρατήσουν με το ζόρι στην Ελλάδα. Γουστάρω να προσπαθήσω.

Αν κάποιος έχει εμπειρίες από Νορβηγία, τρόπο ζωής κλπ παρακαλώ να δώσει καμιά πληροφορία :-) Θα το ξαναθυμίσω βέβαια όταν είναι πιο σίγουρο.

BONUS:

Σπάσιμο

Νεύρων; Παπουτσιού; Διάθεσης; Απ'όλα έχει ο μπαξές.

Π.χ. σήμερα το μεσημέρι κόπηκε το παπούτσι μου [η αγαπημένη μου πλατφόρμα btw :P] την ώρα που θα έφτανα στο Caravel για μια έκθεση. Γαμώ την γκαντεμιά μου, νεύρα με το κιλό. Έψαχνα κουτσή για κάμποση ώρα μαγαζί με παπούτσια στην περιοχή. Φτάνω στην βιτρίνα ενός...200 euros με την έκπτωση ένα ζευγάρι απλά σανδάλια. Σούπερ. Στην συνέχεια έφαγα πάνω από μισάωρο να βρω μαγαζί με φτηνά παπουτσάκια, ίσα ίσα να κάνω την δουλειά μου βρε αδελφέ! Τελικά σε ένα στενάκι ανακάλυψα κρυμμένο κινέζικο μαγαζί το οποίο με έσωσε για 5 euros. Παντού υπάρχει ένα κινέζικο!! Το παπούτσι δεν ξέρω για πόσο θα κρατήσει, την δουλειά του πάντως την έκανε, πήγα στην έκθεση και γύρισα σώα στο σπίτι μου. Αλλά δεν θα το ξαναφορέσω γιατί δεν είναι στο στυλ μου και επίσης είναι άβολο για πολλή ώρα :P

Με την σειρά της η διάθεση έπιασε χαμηλό level όταν έμαθα αργότερα ότι βρέθηκε και η κολλητή μου στην ίδια έκθεση...αλλά παρέα με κάποια κοπέλα που δεν χωνεύω γιατί νιώθω ότι πάει να χωθεί.. Καλά που δεν τις είδα και τις 2 μαζί.

Είδα και μια παλιά συμφοιτήτρια που ντυνόταν συνήθως σαν πόρνη 40 ετών όταν ερχόταν στο μάθημα. Δεν γινόταν να μην την αναγνωρίσω από μακριά. Την απέφυγα με στυλ και διακριτικότητα γιατί αυτή πιάνει το μπλαμπλά και γίνεται κολιτσίδα. Ααααχ ακόμα θυμάμαι τις στιγμές που αυτοπροσκαλούσε τον εαυτό της για καφέ με την παρέα μου απ'την σχολή. :P




Bonus της εποχής: Αυξημένο τρέξιμο και συνεργασία με νέο φροντιστήριο + αναμονή για ιδιαίτερα + έλλειψη χρημάτων + φιλενάδες σε απόγνωση + στρατευμένο boyfriend σε απόγνωση + στεναχώρια.

Και μια άσχετη παρένθεση

ΜΑ ΠΩΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΤΟΣΑ ΛΕΦΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΠΗΓΑΙΝΕΤΕ ΟΛΛΑΝΔΙΕΣ, ΓΕΡΜΑΝΙΕΣ ΚΛΠ ΓΙΑ ΔΙΑΚΟΠΕΣ???!!!
:( ζηλεύω, είμαι μια φτωχή καθηγήτρια.

"Θα με δεις απέναντι απ'την πλατεία. Έλα σε παρακαλώ..."

Σας έχει τύχει ποτέ να κλαίτε καθισμένοι στο πεζοδρόμιο σε πολυσύχναστη μεριά της πόλης;
Και να σας προσπερνάνε όλοι είτε καρφώνοντας το βλέμμα τους είτε αδιαφορώντας για την πάρτη σας;
Και να ενδιαφέρεται και να σας πλησιάζει μόνο ένας ξένος, ένας μετανάστης;


Αυτές οι ερωτήσεις είναι η απάντησή μου σε όσους λένε όχι οι Έλληνες δεν έχουν χάσει την ανθρωπιά τους και ότι πάντα θα ενδιαφερθούν να βοηθήσουν κάποιον άνθρωπο στον δρόμο.
IMO, η ανθρωπιά έχει αντικατασταθεί απ'τον φόβο και την αδιαφορία.

2-3 φορές μού'χει τύχει να κάτσω και να κλάψω ανάμεσα στο πλήθος και κάθε φορά πλησίασε και έκατσε κοντά μου ένας ξένος για να προσφέρει λίγα λόγια παρηγοριάς.

Hamur από την Δαμασκό, τα λόγια σου ήταν τόσο ζεστά και αληθινά τις προάλλες που δεν θα τα ξεχάσω ποτέ μου. Και μου προσέφερες και τσιγάρο της παρηγοριάς όμως δεν καπνίζω.. Ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, ευχαριστώ που μου κράτησες παρέα όσο χρειαζόταν μέχρι να με βρει ο Χ., ευχαριστώ που, αν και δεν με ξέρεις, μοιράστηκες κι εσύ μαζί μου μερικά προβλήματά σου. Να είσαι καλά και εύχομαι σύντομα να καταφέρεις να δεις την οικογένειά σου.