It can't rain all the time...

My favourite quotes in the movie:

Albrecht: Police! Don't move! I said, "Don't move!"
Eric Draven: I thought the police always said, "Freeze!"
Albrecht: Well, I am the police, and I say, "Don't move" Snow White. You move, you're dead.
Eric Draven: And I say, "I'm dead," and I move.

Albrecht: So many cops, you'd think they givin' away donuts.

Eric Draven: Little things used to mean so much to Shelly- I used to think they were kind of trivial. Believe me, nothing is trivial.

Eric Draven: It can't rain all the time.

Sarah: Buildings burn, people die, but true love lasts forever.

Η εικόνα μιλάει από μόνη της...

X-D I love irony!

Έφτασε και το Σαβ/κο...

...και ενώ είχα κανονίσει κάτι για σήμερα τ'απόγευμα μου το ακύρωσαν και είμαι λιγάαακι εκνευρισμένη. Δλδ ξέσπασα στη μάνα μου. Κάποια στιγμή θα της ζητήσω συγγνώμη.

Θα πάρω την Olympus μου και θα βγω να περπατήσω. Το περπάτημα καλμάρει κάπως τα νεύρα μου.
Εκτός από περπάτημα όμως θέλω και σοκολατίνα αλλά και να ξαναδώ το Donnie Darko. Πο ρε γαμώτο...έχω βαρεθεί τα σκαμπανεβάσματα της διάθεσής μου. Απορώ γιατί κάποια άτομα με ανέχονται ακόμη και δεν με σουτάρουν στο περιθώριο. Δεν έχω πολλές αρετές/χαρίσματα, δεν είμαι και πολύ χαρούμενο άτομο, κρατάω τα περισσότερα πράγματα μέσα μου, τον τελευταίο καιρό βγάζω μπόλικη κακία και νεύρα και σπάω και των γύρω μου τα νεύρα. Μπράβο τους που έχουν τόση μα τόση υπομονή.

Αντίο, πάω για το περπάτημα που λέγαμε γιατί με βλέπω να γράφω κανα κατεβατό γεμάτο παρανοϊκές σκέψεις.

Tribute to Slytherin

My dark side is revealed.....muahaha....

You're a loser Potter :P

Harry Potter and the Half-Blood Prince

Το βιβλίο γάμαγε, η ταινία πάλι όχι και τόσο.

Βιβλίο: 9/10

Ταινία: 6/10

Μερική απογοήτευση επειδή [HUUUUUUGE SPOILERS AHEAD]:
~Η Λούνα έφαγε την θέση της Τονκς όσον αφορά το περιστατικό στο τραίνο. Dammit!!! Γενικά είδαμε την Τονκς μόνο για δευτερόλεπτα σ'όλη την ταινία!

~Κάποιος μαλάκας/μαλακισμένη έβαλε μια σερβιτόρα να την πέφτει στον Harry στην αρχή της ταινίας. Κρίμα κρίμα...πολύ απλά θα μπορούσαν ν'ακολουθήσουν την γραμμή του βιβλίου και να μας δείξουν τον νέο Υπουργό Μαγείας σε διάλογο με τον Πρωθυπουργό Muggle.

~Ο Dumbledore εμφανίζεται στην μέση του μετρό, πλάι στον Harry, και μάλιστα με την γνωστή αμφίεση μάγου. Έλεος και πάλι έλεος.

~Ο Harry, ο Neville και οι άλλοι εκλεκτοί του Slughorn ποτέ δν παρεβρέθηκαν για μεσημεριανό μαζί του στο Hogwarts Express. Άλλη μια ωραία σκηνή που πολύ απλά ήταν άφαντη.

~Όταν η μανούλα του Draco πήγε επίσκεψη με την Bellatrix στο σπιτικό του Snape υποτίθεται ότι θ'ακούγαμε τον Snape ν'απαντάει στις πολύ σημαντικές ερωτήσεις/απορίες της Bellatrix που προσπαθούσε να τον ξεσκεπάσει σαν προδότη. Στην ταινία όμως η σκηνή είναι πετσοκομμένη, ο διάλογος δν υπάρχει καν και απλά βλέπουμε τον όρκο του Snape. :P

~Δν είδαμε αρκετό Hagrid.

~Δν είδαμε την στιγμή που ο Harry, ο Ron και η Hermione έλαβαν τα γράμματα με τους βαθμούς τους στα Κ.Δ.Μ. Ούτε τα μαθήματα που επέλεξαν για τις Ε.Δ.Ε.Μ. τους.

~Δν είδαμε τον Snape να διδάσκει Defence Against the Dark Arts!!! Ντροπή, αίσχος, ουστ, τι πράματα είναι αυτά?! Ο άνθρωπος τόσα χρόνια περίμενε αυτή την θέση και επί της οθόνης δν είδαμε τπτ!

~Δν είδαμε την Fleur και τον Bill, το ζευγαράκι της Αγίας Παρασκευής, να είναι μες στα μέλια και την Ginny να στραβομουτσουνιάζει και να πετάει σούπερ κακίες για την Fleur. Κρίμα κρίμα...

~Χρειαζόταν πιο πολύ focus το love story Ginny-Harry.

~Δν είδαμε αρκετούς σημαντικούς διαλόγους μεταξύ του Harry και του Dumbledore που θα εξηγούσαν αρκετά πράγματα για το παρελθόν του Voldemort και τα παιδικά του χρόνια.

~Δν είδαμε αρκετά flashbacks απ'τα κατορθώματα του Voldemort στο ορφανοτροφείο.

~Η ατμόσφαιρα θά'πρεπε νά'ταν ακόμα πιο σκοτεινή και με πιο υποψιασμένους χαρακτήρες. After all, βρίσκονται σε πόλεμο, είναι τρομαγμένοι και αρκετά καχύποπτοι μήπως έχουν απέναντί τους καναν μεταμφιεσμένο Death Eater. Στην ταινία δν φάνηκαν και πολύ ταραγμένοι απ'το γεγονός ότι ο Voldemort μάζευε τους οπαδούς του και σκότωνε με το κιλό.
:-P

Τεσπά, δν λέω άλλα αν και μού'ρχονται τουλάχιστον άλλα 5! Ίσως παραείμαι απαιτητική αλλά κι εγώ ήθελα να δω έστω τις 2 τελευταίες ταινίες πιο κοντά στα βιβλία. Αυτή εδώ θά'πρεπε νά'ναι 3ωρη γιατί το βιβλίο είχε πολύ πράμα. Να δούμε αν έστω μεγαλώσουν την τελευταία και την κάνουν και πιο πιστή στο βιβλίο...να δούμε ένα ωραίο, σοβαρό φινάλε ρε γαμώτο!

[Α! Να πω ένα μπράβο όμως για την σκηνή στην λίμνη, εκεί που πήγε ο Dumbledore και ο Harry για να βρουν ένα Horcrux του Voldemort. Τα εφέ σ'αυτή την σκηνή ήταν τέλεια και πιστά στις περιγραφές του βιβλίου. Επίσης, ο Malfoy είναι και πολύ μανάρι και η Ginny έχει γίνει κουκλίτσα.]

Ο αγαπημένος μου κοιτώνας απ'το πρώτο βιβλίο μέχρι τώρα...ίσως λόγω Malfoy <3

Μασημένη τσίχλα στο διάβα μου ακολουθεί λιγδιασμένο περιτύλιγμα σουβλακίου

Θα πεθάνω και δν θα λυθεί ποτέ η απορία μου: Γιατί ο κόσμος πετάει σκουπίδια κάτω? Μυαλό γιοκ?

Subjectivity

Διάβαζα στα μπλογκς σας ότι θεωρείτε αντισεξουάλ τους αδύνατους και άτριχους άντρες κλπ.
Και μ'έπιασαν κάτι τρελά γέλια γιατί προσωπικά μια ζωή [μάρτυρες οι κοντινές φιλενάδες :-P] με έλκουν περισσότερο οι αδύνατοι-κοκκαλιάριδες και τους θεωρώ πιο κ*#λα!
Πάρτε λοιπόν αυτούς με τα μπυροκοίλια και χρησιμοποιείτε τους και για μαξιλάρες άμα λάχει. Πάρτε και τους υπερτριχωτούς τυπάδες για φλοκάτες.


Τεσπά, προσπερνώ το θέμα των γούστων στους άντρες και πάω στο θέμα των φετινών καλοκαιρινών διακοπών. Για μένα ήταν ένα απ'τα χειρότερα καλοκαίρια ever επειδή η διάθεσή μου είχε τρελά σκαμπανεβάσματα. Τα ψυχολογικά μου με αποτελείωσαν. Ήμουν [και είμαι ακόμα] μες στα νεύρα, μες στην οργή και η ερώτηση "Γιατί σε μένα?" τριγυρνάει ακόμα στο μυαλό μου. Δε λέω, πήγα σε όμορφα μέρη φέτος και βρήκα παλιές καλές παρέες αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για να ξεχάσω τα λόγια που είχα ακούσει καναδυο μήνες πριν και με είχαν κάνει σκατά.
Με έπιαναν π.χ. ξαφνικές τάσεις φυγής και μισανθρωπισμός. Χαρακτηριστική στιγμή, όταν ήμουν με παρέα 7-8 ατόμων για ποτό σε κλαμπομπαράκι και ένιωθα ότι θέλω να τους σπάσω όλους στο ξύλο και τα νεύρα μου να φουντώνουν. Οπότε παίρνω την μπύρα μου και πάω και αράζω σε μια ξαπλώστρα στην παραλία πιο κάτω μες στα σκοτάδια. Μόνο εγώ και η θάλασσα μπας και ηρεμήσω. Αλλά πού τέτοια τύχη. Μ'έπιασαν τα κλάματα και μετά μ'έβριζα που δεν είμαι αρκετά δυνατή για να δεχτώ τα όσα έγιναν και να προχωρήσω στη ζωή μου.

Γενικά μια στασιμότητα. Το μόνο θετικό ήταν το αυγουστιάτικο ροκ παρτάκι που έκανα για το πτυχίο. Τώρα περιμένω να πιάσω δουλειά από Σεπτέμβρη, μου χρειάζονται αλλαγές στη ζωή μου. Ήδη μου λείπει η σχολή... :-/

ps.: Αγαπώ την ταράτσα στην Όστρια των Εξαρχείων. Πολύ όμορφα ήταν χθες.